4.30.2007

Pens, pins, puks y polónias

Pude resultar paradójico escrito en el siberespasio, pero estos días anduve sumida en una profunda nostalgia analógica. No me llegaba con batallear contra la falta de sueño y los agobios académicos que los hados tecnológicos decidieron divertirse conmigo y hacerme pasar más pruebas que los laberintos del mismísimo CEFOU.
Esta vez los muy censores se cebaron con mi lascivia y con la promiscuidad de mi pen. Fruto de mi insistencia en prolongar los retozos con Morfeo mientras trataba infructuosamente de acallar los bramidos del obediente Mancuentro (mi aliado para no sumirme eternamente en el mundo de los sueños) sin conseguir atinar ni una tecla, me vi abocada a mi primer enfrentamiento con el temible y fundamentalista ejército de los PINs. Los puritanos numéricos se ensañaron con mi pobre Mancuentro y lo inabilitaron durante más de 20horas. Todo por considerar que mi PIN onírico no era lo suficientemente ortodoxo para los criterios de Timofónica (total, numéro arriba, número abajo...tampoco es para ponerse así). Sin embargo, lo peor aún estaba por llegar. Los PIN me parecieron inocentes mariposillas al lado de sus superiores. El infierno real se escondía detrás de los PUKs, tribu salvaje y despiadada donde las haya, cuyos códigos vigilan unas feroces teleoperadoras que cual Esfinge te van planteando una serie de enigmas de creciente dificultad ("Por favor, ahora póngase el dedo del pie en la nariz, contenga la respiración y lea su código de barras umbilical en rúnico para que podamos identificarle") y cuyo único objetivo es desmoralizarte en tu afán de rescatar a tu tullido Mancuentro o tu conexión ADSL o tu router, hay para todos. Tras una hora y media de contorsionismos varios y un interminable recital de improperios impronunciados hacia las teleoperadoras, salí exitosa de la misión.
Pero la Inquisición cibernética no descansa y pocas horas después hubo que ingresar de urgencia al pobre pensito, infectadísimo de una Enfermedad de Transmisión Virtxual (ETV), que amenazaba con cargarse mi trabajo de las dos últimas semanas. Y es que claro, el pensito araliano, como casitodos los pens, tiene síndrome de marinero faldón y no hay nada que le ponga más que ir de puerto en puerto sacando su cabezal de paseo. Así después coge lo que coge. Desgraciadamente, en esta ocasión, pese a recuperar el trabajo de las dos últimas semanas, los chistosos hados se llevaron como tributo al mundo de "lo que algún día existió" dos años de trabajos, correspondencia y fotografías. Así, por que les dio la gana. Y Arale con cara de boba. Sniff.
En fins, compartidas las penas recientes, comunico que continuaré desapareguda unas semanetas més. Retorno a la ciudad de los camacus a meterme hasta el cuello en una macropartida de rol al ajedrez global. Más información a mi regreso, si sobrevivo a eso de ir de traje y hablar lenguas heréticas. Mientras tanto, para aplacar los efectos del bombardeo mediático que se avecina con la nueva nena real, os dejo un par de revulsivos.



Y los que estén por Santiago y tengan ganas de caña, mañana a las 20h podrán ver a cuatro monstruos del metal recién llegados de su gira europea dándolo todo con sus nuevos temas en el TNT (Moucho, ya te avisaré cuando avancen hacia el norte!).

Menovky: ,

10 Comments:

Blogger moucho branco divagou así:

Que te vaia francamente ben polo mundo eslavo e te resulte francamente didáctico, ;)

gracias polo link final, que me permitirá escoitalos un pouco, logo te conto.

5/01/2007 4:02 PM  
Blogger A Raíña Vermella divagou así:

Xa nos informarás da experiencia, aínda que sexa a costa de non ter dose de ouricelontes por outra tempada:)
A tecnoloxía pode ser moi útil cando vai ben, pero moi destructiva cando vai mal. En papel nunca nos pasaría iso. Podería ter faltas, manchas de café, arrugarse e romper, pero non se perdían mil folios de golpe. Ánimo ata pronto.

5/01/2007 6:10 PM  
Blogger elduende divagou así:

Que saiba vostede que a expresión Enfermidade de Transimisión Virtual pasa a formar parte do meu vocabulario dende xa.

E páseo ben interpretando á súa personaxe en Barcelona. Só teño unha dúbida ¿á hora de dirimir conflictos de fronteira, empregaran vostedes dados de 10 ou dados de 20?

5/01/2007 6:23 PM  
Blogger Ra divagou así:

Qué bueno.
Vuelva pronto, Arale

Bss

5/02/2007 4:01 PM  
Blogger FraVernero divagou así:

Nova entrada, non sen tempo... ímosche ter que turrar das orellas, ou darlle caña aos teus xefes, que che explotan...

Esa relación co pens topeina harto máis psicodélica do ca somnífera. Corto-Circuto, sería, con cheiros a perfume de LSD (Lucy in the Sky with Diamonds).

Xa que temos á Raiña (que lle corten a cabeza!) pídome o sombreireiro tolo.

Tamén as imaxes ciber-irreais de Neuromancer...

5/02/2007 4:14 PM  
Anonymous Anonymný divagou así:

Recuerdo, en mi lejana juventud, que los teléfonos móviles eran propios de ejecutivos de películas yanquis y las personas normales sobrellevábamos con buen ánimo semejante carencia... qué tiempos. Ahoran parecen más remotos que el idílico "comunismo primitivo" marxista.
P. S. Por cierto que ignoro a dónde conduce el "par de revulsivos", pero debe de ser interesante, ya que la Biblioteca de la Diputación de A Coruña, en la que me encuentro, me ha prohibido seguir adelante (la censura, por supuesto, siempre se hace por nuestro bien). Salud y buen viaje.

5/03/2007 7:51 PM  
Blogger Zerovacas divagou así:

Se dende a Asemblea da ONU a mandataria congolesa ten tempo pode responder este cuestionario que lle deixei aquí

Disfruta de BCN. ¿zero vaques o vindeiro ano?

5/08/2007 12:49 PM  
Blogger Ra divagou así:

Arale, retorne

5/14/2007 3:57 PM  
Blogger Arale Norimaki divagou así:

Moucho, graciñas. Ao final aínda coñecín a algunhas eslavas malia estar en Catalunya. Xa me contarás as túas impresións "catárquicas" ;)

Raíña, en breve caerá crónica da viaxe, as anécdotas sobran. O da tecnoloxía, que che vou contar eu...coido que hoxe me resetean outra vez... ^^U

Sr.Osborn, espero q a incorporación do termo non implique maior relación coas ETVs, non llo desexo a ninguén. Por certo, foi sen dados, alí todo "a pelo".

Ra, parece que ya regresé...a ver por cuanto tiempo ;)

Fra, ben merecida sería esa turrada de orellas, a preguiza puidome estes días para actualizar. Sicódelica si que foi a historia pero como a metade a vivín medio zombie... algo de culpa tivo Morfeo. Adxudicado o papel de Sombreireiro para vindeiras sesións psiquedélicas.

HD, lo curioso es que no hace tanto conseguiamos quedar con la gente sin los móviles (y encontrarla!!). Los revulsivos conducen a TV3...o a Polònia según se mire, écheles un ojo cuando tenga tiempo.

Aperta catarral a todos ^^U

5/16/2007 5:15 PM  
Blogger Arale Norimaki divagou así:

ZV, esquecíame de vostede! Grazas polo convite, ten a resposta no seguinte post (e desculpe a demora).
Deica!

5/16/2007 5:16 PM  

Zverejnenie komentára

<< Home