9.28.2006

Crónicas desde el guardarropa (Prólogo)


Este artículo iba a ser titulado "Mata-Hari empezó de azafata" pero esto del pluriempleo hace que las jornadas laborales en ocasiones sean tan extensas (sí, acabo de llegar del curro) que la acumulación de datos sobrepase cualquier CPU.
Servicios, sector servicios...post venidero, lo prometo.
Decir sólo que mes y medio después de mi primera experiencia gonzo-laboral como comeorejas de una subcontrata de R a domicilio acabé frente a uno de sus jefes escuchando debatir sobre las TIC en Galicia. Eso sí, nadie sabía que escuchaba, porque gracias al santo escarabajo pelotero saben que cada vez que una joven se calza un uniforme de azafaifa el cerebro se le seca. Y para no cambiar la tónica del día, acabé ordenando paraguas por escala cromática y poniendo chaquetas a personajes que las suelen cambiar con frecuencia.
Continuaría divagando pero mi nueva amiga, una ampolla de 2x2 que me ha venido a visitar después de más de 10 horitas de pie, dice que se aburre, así que tendré que darle conversación.
No es mi intención hacer un blog-diario, pero tras leer el artículo de Eli sentí que esto podría ser ligeramente ilustrativo.
Para que olvideis todo lo que acabo de contaros, os lavaré el cerebro con un tema sin parangón, una muestra de arte y de cualidades interpretativas más allá de lo humano, os presento a dos fieras del tubo: "The Back Dorm Boys".
Nota: Por cuestión de los pocos principios que me quedan no os dejaré ninguna de sus versiones de pop yanki aunque las hay divertidas. Os dejo algo mejor...

7 Comments:

Blogger queenmob divagou así:

Heh aida, that video is fantastic...hehehe its even in german. Heh hope youre fine, get online on skype!!!! Lets talk, maaaann....
angi

9/28/2006 2:31 AM  
Blogger moucho branco divagou así:

en fin, anque non se faga diario ao final sempre acabamos deixando caer algúnha das odiseas que nos deixa o día a día, a min pásame tamén, hehe...

un saúdo.

9/28/2006 11:16 PM  
Anonymous Anonymný divagou así:

A min sorprendeume iso de que o uniforme de azafata seca os cerebros. Agora xa entendo porque lle teño tanta manía a algunha que xa lle puxen o alcume de zombi.
Polo demais, as azafatas aparecen de cando en vez nos meu soños ... e non precisamente de zombis.

9/29/2006 2:51 PM  
Anonymous Anonymný divagou así:

ah, con lo buena que estás tú, y lo digo yo, que lo sé por mis propias carnes...

9/29/2006 8:29 PM  
Blogger Arale Norimaki divagou así:

I'm having quite stressful days, but I'll get back to you on skype or mail as soon as I can.

Moucho, gracias por excusarme :)

Randeeira, o morbo dos uniformes dá tema para teses doutourais...mesmo eu quedei flipada do seu efecto mutador. Ata sospeito que isto vai ser o inicio dunha nova etapa esquizoide...

Gracias, gracias anónimo, lástima que por tus palabras seas catalogable en la órbita frikiana que frecuento, pero casi cuela ;P

10/01/2006 2:16 PM  
Blogger Lúa divagou así:

jo-pe....yo fui azafaifa hace mucho tiepo....
(aunque dure poco, la verdad)
Besines!

10/01/2006 3:50 PM  
Anonymous Anonymný divagou así:

lo sabes bien, que son varias noches las que ya hemos compartido cama...

10/02/2006 7:13 PM  

Zverejnenie komentára

<< Home