Grbavica
Que facer cando odio e noxo se misturan inevitablemente con tenrura e amor? Cando o obxecto do teu afecto é ao tempo o do teu desprezo? Cómo sobrevivir cun pasado tan difícil de aturar?Jasmila Zbanic aborda estas preguntas abondo elegantemente na súa primeira longametraxe, Grbavica, premiada na Berlinale e proxectada estes días en Cineuropa.
Logo de vela costa crer que aínda haia tanto gilipollas solto que se divirta planeando novas guerras, como se non houbera cousas mellores que facer...
ca-rallada mental de Arale Norimaki nun punto do espazo-tempo tal que 12:21 AM
6 Comments:
A ver se consigo vela porque xa oín de varias bocas que é unha película que de veras merece a pena e lamentablemente eso non abunda nestes tempos...
As miñas últimas experiencias con novos directores de vangardas seixaronme resentido, pero pódese intentar, :)
un saúdo.
Home, non é a peli do século, pero como xa ía desganada logo de nefastas experiencias como L'enfer ou Requiem e aborda un tema moi complexo cunha actitude conciliadora e respectuosa penso que paga a pena vela...
Veño de ir ver Grbavica con Elric e concordo en todo contigo. Gran película (eu tamén sufrín l'enfer)
Vale, o que ía poñer xa o puxeron. Dinlle un 8 para o premio do público (faime ilusión iso de votar).
msp, acompáñote no sentimento pola moi eludible experiencia de L'enfer, ti tamén caiches por iso de que estaba escrita por Kieslowski?
elric, eu tamén adoito votar, pero o certo é que son bastante escéptica con iso dos premios do público...
Zverejnenie komentára
<< Home